1000000191

Enarratio

Pfalmum CXL

n~lis,

conturbatu: anim·a : t:ujus perturbationem in A

p¡,1,.p.

5•

aho Pfalmo alloqrntur, dicens, Q_uare trillises anima

,, mea,

guare conturbas me? Ut autem aufer:it ei

eamdem perturbationem, fuggerit gaudium nondum

de re, f

ed d

e fpe,

ait illi perturbara: & anxia:

triíli

&m:i:r

~n.ti

, SperainDominum,quoniamadh~ccon-

" fitebori

l!t.

Spem qua fe erexit, in confeíiione confii–

tuit, quaíi diceret ei anima fua, qua:: illum triflitia

conturbabat,

~id

mihi dicis, [pera in Oominum

Revocat me confcientia peccatorum : eoo novi qua::

commiíi , & dicis, Spera in Dominum . Commiíiíl:i,

verum eíl:. Unde tamea [peras?

~oniam

confitebor

illi. Sicut odit Deus peccata fua defendentem, íic

ful;.

Jevat confitentem. Hac ergo fpe accepta, qu:e (pes

non poteíl: ef!e fine gaudio ; quamvis in rebus íimus

difficilibus fecundum iíl:am vitam , & plenis procel–

larum & tempeíl:atum : hac tamen fpe ereél:a :mi-

li.-·"'· ' "

ma, quia gaudet in fpe, íicutdicit Apoflolus , Spe

1 ; ,

gaudentes' in tribulatione patientes; accepit ereél:io-

nem quamdam in Deum, ut laudet Deum ; & di–

dtur ei,

Lauda anima mea Dominum .

~ ·

Sedquisdicit, &cuidicit?

~iddicimus,Fra

tres?

Caro dicit,

Lauda anima mea Domin11m?

poteíl: caro bonum coníilium anima:: foggerere ? Ut

multum íit edornita caro ,

a Domino impertitiwi–

ribusnoíha:fervituti fubjeaa, ut omnino ita fof viat

nobis íicutconditionale mancipium; fofficit u.t non im–

pediat. D einde, C:iriíiimi , utique coníilia a meliori- D

bus petuotur. Et íi bonum quiddam eíl: anima noílra,

bonum quiddam eíl: caro noíl:ra, quia utrumque ille

G'"·' · Jl· creavic, qui fecitomniabonavalde; quamvis ergoin

generibus propriis utrumque

íit

bonum, ramen dicit,

Rcin.s. 10 •

Apoíl:olns, Corpus quidem mortuum eíl:, propter

peccatum . Eíl: utique

i.Uud corpus , quale nobis

promittitur,

nondum habemus, in cujusredemtio–

t bid<m

z¡.

ne fpegaudernus, dicente Apoíl:olo,

nobifmetipíis

&~.

iogerniícimus , adoptionem exípeél:antes , redemtio- E

,, nem corporis noíl:ri . Spe enim íalvi faél:i fumus . Spes

,, autem qu::e videtur, non cfl: fpes .

~od

enim videt

,, quis, quid fperat? Si autem quod non videmus (pera–

" mus, per patientiamexípeél:amus.

~amvisergo

bo-

num aliquod

íit

corpus nofrrum; tamen quamdiu mor–

tale propter peccatum, quamdiu indigens, quamdiu

corruptibile , quamdiu ita mutabile , ut ne punélo

quidem temporis conliíl:at in fe, procul dubio tale eíl:,

ut optemus redemtionem illius, qua íit aliquando non F

tale . Sed qualeerit aliquando?

~ale

ídem Apoíl:olus

, •

cor.

s. dicit alio loco, O portee corru_ptibile hoc induere in-

¡.

corruptioncm,

mortale hoc induere immortalita–

tem. Sed etíam cum fuerit tale corpus nollrum, cor–

pus jam cccleíl:e

fpiritale, corpus :ingelicurn in focie–

tate Angelorum , nec íic dabit conlilium anima:: .

Se~per

tnim corpus , qnoniam corpus eíl: , infra

·anim~m

eíl: ,

quccvis anima vilis excellemiílirno

corpore excellentior invenitur .

4. Nec vobis hoc quali mirabile videatur , quia

vilis anima qurelibet peccatrix ,melior efl: quolibet

magno

prx frantiíiimo corpori.

~on

eíl:

m~lior

meritis , fed natura . Efr qu1dem anima peccatnx ,

eíl: quibu(dam concupi(centiarum fordibus inquinara:

tamen melius eíl: , etíi fordidum , aurum , quam

puroatiffimum plumbum. Ita currat animus vefler

per

cunél:as creaturas, & videbitis quod dicimus

noo eífe incredibile ; ut quamvis anima vituperabilis,

MS S.

c~n[/4

cre4iur11:

laudabilior

íit

tamen laudabili corpore . Duo qu:r:dam

funt, anima

corpus. Animam vitupero , corpus

l:iudo

anim:un vitupero , quia iniqua eíl: ; corpus

laudo, quia,fanum efr. Tamen in fuogenereanimam

laudo , vel in fuo genere animam culpo ;

in fuo

genere corpus laudo, vel culpo. Si me interrogesquid

1it

mclius, utrumquodvituperavi, anquodlaudavi:

mirabilem refponíionem recepturus es. Ego certe il–

lud vituper:ivi,

ego hoc laudavi: interrogatus ta–

men quid

íit

melius , refpondeo effe melius quod vi–

tuperavi, eoquodlaudavi. Simirarisin his duobus,

adrende illa duo in promtu poíita, qua: cornmemo–

ravi de auro & plumbo . Ecce vitupera

aurum:

Non bonum aurum, fordidum efr, non ita fulget ,

non ita purgatum ; hoc plumbum optimum, nihil

purgatius. ·IIJud vituperavi, hoc laudavi; & pofui

ante te utrumque, vituperans unum, laudansaliud.

Poíl: hanc vituperationem laudationemque meam in–

terroga me quid horum

íit

melius; reípondebo, Au–

rum melius eíl: etiam fordidum , quam plumbum

purgatum . Unde melitu ? & quare vituperafü

~1are

vituperavi ? Q.uia nondum efr aurum quod

potefl: e{fe . Q.;1id poteff effe? purgatum

rnelius .

~ia

nondum purgatum eíl:, vituperatum eíl:. Plum–

bum quare laudatum eíl:

~ia

jam ita purgatum

eíl: , ut melius e!Te non poílit . Item dicis equum

optimum ,

hominem peíiimum; carneo eguo lau–

dato prreponis hominem vituperatnm. Sienim inter–

rogeris ex bis duobus quid

íit

melius , reíponíurus

es , horno: non meritis, fed natura.

arribus dicis

optimum futorem, verbi gratia,

reprehendis ali–

q uern jurifperitum , quod multas leges ignoret;

fu–

torem laudaíl:i , juriíperitum reprehendiíl:i : ex his

tamen duobus qu::ere quis

fit

melior; imperitior ju–

riíperitus perfeélo futori pra:ponitur . Intendat Ca–

ritas Veíl:ra . Ita multis rebus laudatis , aliifque vi–

tu peratis, interrogati plerumque res vituperaras pra:–

ponimus rebus laudatis . N atura anima= pra:ílanrior

eíl quam natura corporis , excellir multum , res

fpiritalis eíl:, resincorporea eíl:, vicina efr fo bíl:anti:e

Dei . Inviíibile quiddam eíl: , regir

corpus~

movet

membra, dirigir fenfus, prxparat cogitationes, ex–

ferit aél:iones , capit rerum infinitarum imagines :

quis eíl: tandem, FratresCariíiimi, qui fufficiat lau–

dibus anima:: ? Et

in anirnre laudibus deficitur ,

qu:e laus eíl: ejus qui animam condidit

Et tamen

tanta efr ejus gracia , ut dicat horno iíl:e ,

Lattda

anima mea Dominttm .

~is

potefr la udare Deum?

Si dicerer teipfarn lauda , forta!Te deficeret :

Lau~

da,

inquit,

De11m.

Conare pieratis affoél:u, deficies

in laudibus ejus. Expedir tibi deficere laudando Deum,

quam proficere laudando te . Cum enim laudas Deum,

non explicas guod vis , extenditur in

interiora

cogitatio tua, ipfa exteníio capaciorem te fucir ejus

quem laudas.

5. QEis ergo eíl:, ut dicere cceperam , qui di–

cit ,

Lauda anima mea DomÍf1t1m

Caro non di–

cit . Sir licet corpus angelicum ,

inferius eíl: quam

anima , coníilium fuperiori dare non poteft .

In–

felix eíl: ipfa anima ,

a corpore exfpeél:ar con–

íiliurn . Caro bene obediens , famula efl: anima: ;

illa regir , ha:c regitur ; illa imperat , iíl:a famu.

latur : quando poteíl: caro dare hoc coníitium

~mi

ma:

~1is

eíl: ergo qui dicit ,

Lauda anima mea

Do-

A m.

-a hquot

i\ll~S.

"1Hn ior.t .