1000000191

E1íarratio

in ·

Pfalmúm, _LX.

hil1~1n_

dc_d:'ut

íni'!'icornoflrOI.

J?enique faél:um el!: hoc

lum adfcendit; ut quo caput pra:ceffit, illúc fe mem,

:<l:e .m1m1c1s nofl:ns . Conculc.at1 funt Martyres : .

pa~

bra fecutura confidant. Ergo nos transfiguravit

j¡¡

fe,

~endo,

perfereodo, ufque m finem perfev«raodo, io

quando voluit tenrari a fat::ina. Modo legebatur in E-

D eo fecerunt virtutem. Fecit &ipfequodíequitur;

uangelio, quia DominusJefosChrill:us in eremo ten•

Mmli.

+•

.ad inhilum deduxit inimicos eorum . Ubi funt mo-

tabatur a diabolo . Prorfus Chrifl:ns tentabatur a

dia~

'·

io~~ici

Manyrum, niíi forte quia

mo~o

eos

.e~rio-

bolo._

Chriflo enim tu tentabaris, .quia Chriíl:usde

calicibus perfequuntur, quos tune funoíi lap1d1bus

te íib1 habebat carnem, de. [e tibi falutem; de te íibi

perfequebantur?

mortem, de fe tibi vitam; de te íibi contumelias, de

feJibi honores; ergo de te íibi tentationem-, de fe ·tibi

*Serm<iad

plebcm.

SAL MU M

LX.

EN ARRA TI O .

.I.

NS ID ERAN D

cum vefl:ra Carita-

te Pfalmum ifl:um fu(cepimus. Brevis eíl:,

aderit Dominus ut fufficienter ex eo

brevirer lo–

quamnr . Q!_tantum adjuver·it ipfe qui nos jubet lo.

qui , íic ero volentibus officiofus, ut non fim rardis

moleíl:us , nec paucis multus, necoccuparis onerofus.

B viél:oriam. Si in illo nos tentati fomus·,. in illo nos dia–

bolum foperamus . Adtendis quia Chriílus tentatus

el!:, & n0n adrendis quia vicit? Aonofce te

illoten–

tatum, & rein illo agnofce

vince~em.

Poterat a

diabolum prohibere : fed

non tentaretur, tibi

ten–

tando vincendi magifl:erium non pra:beret . !taque n.on

mirum,

inter tentationes poútus ifl:e clamat a fini–

bus teme. Sed quare non vincitur?

In petra exaltafli

me.

Jam ergo hic agnofcimus quis clamet a finibus ter-

Titulus ejus non nos tenet. Eíl: enim,

In finem,

bymnis, ipji David , In bymnis,

utique in laudibus-.

~·"'·

'º+In jinem,

utique in Chrifium. Finisenim Legis Chri–

{l:us eíl:, ad jufl:iam omni . credenti . Et

ipji David,

·.M•"''·

non alium quam ipfum accipere debemus , qui venit

il·

ex [emioe David, ut eífer horno inter homines,

~quales

Angelis faceret homines. Vocem autem in

iíl:o Pfalmo( ú in membris ejus & in corpore fomús,

íicut illo exhortante pra:(umere audemus, ) nofirarn

debemus-agno(cere, non alicujus extranei. Noíl:ram D

autem non fic dixi , quaú eorum tantum qui in pra:–

[enria fomusmodo; [ed noíl:ramquifumus pertotum

mundum , qui fomus ab Oriente ufque in Occiden-.

tem.

ut noveritis úc eífe vocem nofl:ram, loqtii..

tur

hi~

quafi unus horno

non el!: .autern uaus ho–

rno, fed tamquam unus unitas loquitur .

Chrill:o

autemnos omnesunus horno: quiahujusunius homi–

nis caput eíl: ín

ca:lo, & membra adhuc Jaborant in

ra: . Recolamus Euangelium

Super hanc petram.

Mm/1, 1, ,

a:dificabo EccleGam meam . Ergo illa clamar a fini- is.

bus cerra:, quam voluit a:dificari fuper petram.

autem a:dificaretur Ecclefia fuper petram , quis fa-

éhis efl: petra? Paulumaudi dicentem: Petraautem

1 ,, 0 ,, 1 0 •

era t Chrifl:us .

illo ergo :.edificati fumus. Propterea

+·

petra illa in qua .a:dificati fomus , prior percu(fa eíl:

7'""·

7 '

yentis, flumine, pluvia, quando Chrill:us a diabolo

tenrabatur. Ecce in qua firmitate te voluit ll:abilire.

Merito non vacar vox noíha, fed exauditur: in ma–

gna enim fpe pofiti fomus :

In petra exalta{Ji me.

Deduxijli me,

quia faélus e1 /pes mea .

lile

li,

'lf,

+–

noíl:ra

{pes

faél:us non e!fet , non nos deduceret . De–

ducir tamquam dux, & in fe ducit tamquam via, &

ad fe perducit tamquam patria . Deducir ergo nos.

nde?

~ia

faél:us efl: fpes noíl:ra . U nde faél:us eíl:

[pes noíha? Ecce fic quomodo audifl:is quia tentatus

el!:, quia paífus el!:, quia reforrexit, faél:us eíl: fpes

terra : & quia laboranr, videte quid

dicat.

' 2.

XA UD I

Dem deprecationem meam, intcnde

orationi me,e.

Q.uis dicit? Q_uaú unus . Vide ú unus;

noíl:ra . Q_uid enim nobis dicimus quando ha:c legi-

mus? Nonenim perdet nos Deus, propter quos Fi-

R.•m.s.¡z.

lium fuum miíit tentari, crucifigi, mori, refürgere;

'JI.

"91.

J·

finibus teri-aJ ad te clamavi

dum angeretitr cor

meum.

Jam ergo non unus: (ed ideo unus, quia Chri–

.íl:us unus , cuj us omnes membra fumus . Nam quis.

unus horno clamar a fin.ibus terne? Non clamat a fi..

nibus térra: ,

.rQ¡

hereditas illa , de qua diétum eíl:

non enim vere nos de(picit Deus, propter quos Filio

proprio non pepercir,

[ed

pro nobis omnibus tradidit

eum. Sic ergo faétus eíl: fpes nofl:ra .

illo vides

laborem tuum, & mercedem tuam? laborem in paf-

fi one, mercedem in refurreélione. Sic ergo faél:us eíl:

[pcsnoíl:ra. Habemus enim duas vitas : [ed unam in

Pfal.

2 .

s. ipíi Filio,Pofiulaa me, & dabotibi gentes hereditatem

tuam, & poffefiione¡n tuam tenninos terra: . Ha:c er–

Chrifii poífeffio , ha:c Chriíl:i hereditas, hoc Chri–

fti corpus, ha:c una Chriíl:i EccleGa, ha:c unitas qua:

nos

mus, clamat a.fi.nibus terra: .

~id

autem cla–

mat?

~od

fupra dixi.,

Exaudi Deus deprecationem

meam,intende orationi mete:a ftnibus tCí'ra: ad te clamavi .

Id efi, hocad te clamavi:

jinibtu tcrrte,

eíl:,

undique.

3. Sed quare clamavi hoc?

Dttm angeretur cor meum.

guafomus, alteram quam(peramus. lnqua fomus,

nota nobisell:: quam (peramus, ignota nobiseíl: . To..

lerainquaes, &habebisquamnondumhabes. Quo–

modo toleras? .Ut non vincaris a tenrarore . Labori–

bus fuis, tentationibus , paíllonibns , morte foa de–

monfl:ravit tibi vitam Chriíl:us in qua es; reforreél:io–

ne rua·demoníl:ravit tibi vitam in qua eris. Nos cnim

non noveramus niG na(ci hominem & mori; reforgere

Oíl:endit (e e(fe per omnes gentes

toto

orbe terrarum,

in magna gloria, fed in

r~1a~a

tentatione. Namgue

vira noftra in hac peregrmat1one non poteíl:

elfo

fine

tent:itione: quia proveél:us noíl:er per tentationem no–

íl:ram

fi.t ,

nec fibi qui(que innote(cit niíi tentatus,

nec poteíl: coronari niG vicerit, nec poteíl: vincere niíi

.certaverit nec Poteíl: cerrare niú inimicum

tentatio–

JJes habuerit . Ang.itur ergo iíl:e a finibus terra: clamans,

(.ed tamen non relinquitur ,

~oniam

nos ipfos quod

cíl: cGrpus fuum, voluit pra:figurare & in .illo co.rpore

foo, in quo jam

mortuus eíl:

refurrex1t , &

ca:-

om. IV.

;. l' lures M5S .

tlican• .

hominem & vivere in a:ternum non noveramus:

fu.

fcepit quod noveras,

demoníl:ravi t quod non nove–

ras . Ideo ergo faétus eíl: fpes noíl:ra in tribulationibus,

in tcntationibus . Vide Apoíl:olum dicentem : N on

Rom. 5 •

1 •

folum autem, fed & gloriamur, inguit, in tri bula- "

<f.

tionibus , (cientes quia trib ulatio patientiam opera- "

t ur , patientia probationem , probatio fpem ·; fpes

aurem non confondit : quoniam caritas Dei diffo(a

clt in cordibus noíl:ris per Spiritum- fanél:um qui da-

t us eíl: nobis. Ergo faél:us el!: ip[e fpes noíl:ra , qui

dcdir nobis Spiritum - fan¿l:um

ambulamus

B b

modo

b Editi ,

non

magna glorite

Abdt ,

non

MSS.