-11 -
Si alguno, pues , dij ere que el bienaventurado Apóstol Pedro no fue
constituido por Cristo, Nuestro Señor, Príncipe de los Apóstoles
y
Cabe–
za visible de toda la Iglesia militante, ó que el mismo Pedro no recibió
directa é inmediatamente de Jesucristo, Nuestro Señor, mas que un
primado de honor
y
no de propia
y
verdadera jurisdiccion , sea anatema.
CAPITULO II.
DE LA PERPETUIDAD DEL PRD!ADO DE PEDRO EN LOS ROi\JAKOS PONTÍFICES .
Es necesario que aquello que el Príncipe de los Pastores
y
Pastor Su–
premo de las ovejas, Nuestro Señor Jesucristo, ha establecido en la per–
sona del bienaventurado Pedro para la perpétua salud
y
bien constante
de la Iglesia, subsista perpétuamente por él tambien en la Iglesia, qu e
cimentada en la piedra, perman ecerá estable hasta el fin de los siglos . Así
para nadie es dud oso,
y
aun léjos de esto, es un hecho notorio en todos
los siglos, que hasta nuestros tiempos,
y
siempre, el santo
y
bicnaven..,
turado Pedro, Príncipe
y
cabeza de los Apóstoles, columna de la
fe
y
cimiento de la Iglesia católica, que
ha
recibido de Nuestro Señor Jesu-
siae militantis visihile caput ; vel eumdem honoris tantum, non autem
verae propriaeque jurisdictionis primatum ab eodcm Domino no stro
Jesu-Christo directe et immediate accepisso, anathema sit.
CAPUT II.
DE PERPETUITATE PRIMATUS PETRI Ir
RO~IANL
PONTIFTCIBUS .
.Quod autem in beato Apostolo Petro Princeps Pastorum et Pastor
magnu s ovium Dominu s Christus Jesus in perpetuam salutem ac peren ·
ne bonum Ecclesiae instituit, id eodem auctore in Ecclesia, quae fon–
data super petram ad finem saeculorum usque firma stabit , jugiter du–
rare necesse est. ülli sane dubium, imo saeculis omnibus notum est,
quod sanctus beatissimusque Petrus, Apostolorum Princeps et caput,
fideique columna et Ecclesiae catholicae fundamentum, qui
a
Domino
nostro
J
esu Christo et Salvatore humani generis ac Rcdcmptore claves
regni accepit, qui ad boc usque tempus et semper in suis successoribus,