1000000213

416

O N T R O · V

et.

·fed' locum. durntaxat intei:: Baptifmi creremm1ias ex E-cclefia: iafiitutiorte ·habuií–

fet?

Quon~odo

etiam

pura~1 putamqu~

Baptifmi ca:remoniam '· in.

g~nere

vifi.–

·bilium fignaculoruJTI, ficut ipfom Bapt1fmum ,: Sacrofanébm efie d1x1ffet ? Ipfa

q1.:10que Confirmatio SacramentumChrifmatis abfurde fuiffet appellata, íi ad ejus

eílemiam Chrifma neutiquam pertineret; fed creremonia fuiífrt ei poHmodum

jm1éta, quum feoríim

Baptifm<>" ccepit adminiftrari. Nullo equidem argu–

mento probari poteíl:, veteremdifcipfü1am per ha:cternpora

Africa non :im–

plius obtinuiífe: fe<l contra

éx

iis

qtt<-e habemus Africanomm Patrum tefiimo–

niis aperte confl:at, ha:c tria Sacramenta, Baptifmum, Confirmationem,

Eu~

cihariíl:iatn, ipíis etiam infantibus füiíle ut plurimum uno eodemque tempore ,

haud fecus arque foperioribus faculis , admioifrrara .

Unde

prorfus immeriro

Cl.

Adverfarius contendit, Chrifma¡; non ante haberi crepiffe pro una ex Con-

:firmation.is

creremoniis , aut etiam pro Confirmationis materia , quam duplex:

Chrifmario -in

ufu

haberetur,

in duo veluti Sacramenta di íl:ribueretllr.

Nam

licet antiquus ritus ad ha:c tempora

ín

Africa fervaretur,

unius tanwm in

Africanis,Scriptoribus, Tertulliano, Cypriano, Optato_,

AugufHno, clara aper- -'

taque mentio Chrifmationis occurrat, Bapcifmum ínter

manuum impofitio–

nem interpoíitre : eam tamen in meras ac fimplices Baptifmi c<rremonias mi–

nime.. conjecerunt, fed ei Confirmationis effeétus adjudicarnnt,

eaque Sacra·

mentum fecerunt, quod in genere yi!1bilimn fingnaculorum, non mim1s quam

ipfe Baptifmus, Sacrofanc1um habendum

fit.

Unde

adparet, nihil omnino ad

hanc qucríl:ionem rderre, frve unica fuerit olim, íive duplex Chrifmatio; five

inter Baptifmum interjeéta fuerit

manuum impofitio_nem , five ipfam

ma–

nuum impofitionem,

modo , confequeretur·: hrec elilim accidentaria font :

fed illud attentius ,

non raptim ac properanter confiderandum, quo in pre–

tio Sacram unét:ionem veteres Parres habuerint, quos illi effeétus adfcripferint,

eam ad e1ufmod1 effeétus confequendos quam neceífariam exifiimarint.

Num

eam Sacramenri nomine, ac definitione donaverint, num ceteris Ecclefia: Sa–

·<ramenris adnumerarint, num denique de Sacra unétione

de Baptifmo at-

que Euc.hariíl:ia veluti

tribus Ecclefire Sacramentis loquentes , íimiles ,

~ut

ea:dem prorfüs idere arque nociones eorum animis obverfarentur. Ad hxc en1m

oportuit animum diligenter

verrere, ut

hac controverfia tuto fiatueretur,

reétum praferretur judicium.

C A P U T

111.

:Ex celebri Canone ConcílU-.Arau(7cani

co.:tvis Patribus

aliifque ufque ad

~culum

Latinis Scriptoribus demrmflratur, Cb1ifmationem partem effe Confirmat·i<>–

nis effentialem

•

LA~im~ru~

?arrum, .qui _Concilii Araulicani rempora prreceíferunt,

fupe-

non _Cap1te exammav1mus teíl:imonia: nunc ad hujufce Synodi Cano–

nem celebemmum accedendum, ex quo Viri doétiffimi inviB:um

pro

adver–

opinione conficere Gbi videntur argumentum • Claudius

de Vert

pofiqu~m

Inoocenrii ad Decenrium Deeretalis mentionem fecit, cwem primum, ait, du–

plicem difünxiífe ChrifmatiOnem , alreram qua in Baptifmo a Presbyteris

vertic~

confignamur, •1.teram qua

Confirmatione ab Epifcopis in fronte pe–

rungimur; hcrc

fobjung1~:

,, (a) Celebres Theologi exiíl:imant,

qllod

hac Decre–

,, tali minime obftante,ahqua: Galliarum Eccleíicr unicam dumtaxa.t,qu::e Baptifmum

, comi-

(a)

De Cf lebref Theo!ogiens· croycnt, qtte non obft.:int

cette

Dec;ern.!e,

q11elq11es

E1lifes de

Fr1mu

fcm·